Bununla belə, 1960-cı illərin sonunda, demək olar ki, SSRİ-dəki əksər əyalət qəzetlərində (əsas etibarilə komsomolçu gənclərin orqanı olan qəzetlərdə) ən qədim əyyamlardan başlayaraq bizim günlərə qədər naməlum uçar obyektlərin müşahidələrində bəhs edən bir "Ensiklopediya NLO" kitabından nömrdən nömrəyə davam etdirilən bir silsilə materiallar çap olunmağa başlanmışdır. Amma gənclərin hədsiz marağına səbəb olmuş həmin "silsilə materiallar"ın qarşısı nədənsə alınmamış, onlar yasaq edilməmiş qəzetlər cəzalandırılmamışlar.
NLO üzərində maraqlı müşahidələrdən biri isə 1976-cı ilin 19 sentyabr günü qeydə alınmışdır. Belə ki, qonşumuz İranda, Tehran şəhəri yaxınlığında naməlum bir uçar gəmini səmada seyr edən sakinlər durmadan polis idarəsi və digər yerlərə zəng çalıb xəbər verdikdən sonra havaya dərhal iki "fantom" tipli qırıcı təyyarə qaldırılmış və naməlum kosmik gəmini vurmağa cəhd göstərilmişdir. Lakin atəş açılan məqamda raketlərin elektron idarəetmə ssitemi və bir para cihazlar gözlənilmədən sıradan çıxmışlar. Tehran höküməti bu sirli "əhvalat"ın araşdırılması üçün SSRİ və ABŞ-dan yardımçı almağı xahiş etmiş və bu yardım göstərilmişdir. Belə ki, gəminin İran paytaxtı yaxınlığında endiyi yer sahəsi əsaslı surətdə müayinə olunmuş, qurğunun torpaq üzərində qoyduğu izin dərinliyinə əsasən onun ümumi kütləsi təxminən müəyyən edilmişdir.
Bu özünəməxsus hadisələrdən sonra, demək olar ki, sabiq SSRİ-də naməlum uçar obyektlərin tədqiqi ilə yenə yrarıaçıq,yarıməxfi şəkildə ciddi məşğul olmağa başlanmışdır. Buna da səbəb, deyəsən 1977-ci ilin 19 sentyabrın 20-nə keçən gecə Petrozavodsk şəhərinin səmasında baş vermiş izahedilməz bir əhvalatın, dəqiq desək göydə "meduzaya" oxşar nəhəng bir uçar obyektin peyda olub uzun müddət şəhər üzərinə işıq və od-alov saçması olmuşdur. O zamankı Komunist partiyasının başçıları bundan təşvişə düşüb bu cür "əcaib-qəraib" qəziyyələrin tədqiqi üçün indi Elmlər Akademiyasının nəzdində xüsusi bir "Komisiya"nın yaradılmasın tapşırmışlar. Bundan sonra sabiq SSRİ-də 90-cı illərə qədər, demək olar ki, bir-birinin ardınca naməlum uçar obyektlərin tədqiqi ilə məşğul olan 7-yə qədər gizli elmi-tədqiqat institutu, Müdafiə Nazirliyində isə təxminən 10-a yaxın məxfi hərbi müəssisə təşkil olunmuşdur. 1978-ci ildə isə BMT Baş Assambleyasının 32 və 33 -sessiyalarında "NLO problemi rəsmi gündəmə çıxarılmış və təklif olunmuşdur ki, naməlum uçar obyektlərin tədqiqilə bağlı nəticələrin yayınlanması və uzlaşdırılmasına nəzarət edən xüsusi bir Agentlik yaransın. Bu belə, nə sabiq SSRİ-də, nə indiki Rusiya Federasiyasında son günlərə qədər dövlət səviyyəsində özgəplanetli kosmik gəmilərin bu ərazidə müşahidə olub-olunmaması barədə heç bir rəsmi təkzib verilməmişdir. Müəyyən müddət keçdikdən sonra bizim günlər açıqlanmış məxfi sənəd və real faktlara əsaslanaraq demək olar ki, keçmiş SSRİ-də nəinki mütəzəm surətdə özgəplanetli gəmilər müşahidə olunmuş, hətta onların bir neçəsi bu ərazidə yerə düşüb tikə-tikə olmuşlar. O zaman, bir qayda olaraq "soverşenno sekretno" qrifi altında saxlanılan, lakin 1991-ci ildə SSRİ dağıldıqda və Rusiyada KQB-nin yenidən təşkil olunmasından sonra üzərindəki həmin "tilsim" götürülmüş, bir çox əhəmiyyətli sənədlərlə tanış olmaq imkanına malik bir neçə mütəxəssisdən əldə olunmuş materialların yalnız cüzi bir hissəsini və o zamankı informasiya vasitələrində arabir dərc olunmuş bəzi faktları nəzərdən keçirək. Üzərindən "tilsim"i açılmış həmin materiallardan məlum olur ki, "Petrozavodsk möcüzəsi"ndən bir il sonra, 1978-ci il avqustun 24-də Xabarovsk şəhərinin 100 kilometrliyində keçirilən hərbi təlimlər zamanı bir tağım əsgər qəzaya uğramış "göbələk papağı" biçimli, gümüş rəngli bir qurğuya rast gəlmişdir. Diametri 6m., qalınlığı 3m., ümumi çəkisi isə, təqribən 700-750kq-a bərabər həmin "papağı" ilk öncə qonşuluqdakı hərbi aerodroma, oradan da onu dikuçarla (vertolyot) Novosibirsk şəhərinə gətirmişlər.
Sən demə həmin kosmik gəmi içində koma halında, boyu 120 sm. çatan boz dərili insanabənzər bir "Səma övladı" tapılmışdır. Onu xüsusi bioloji laboratoriyaya aparıb orada saxasalar belə, mütəxəssislər onun ömrünü yalnız iki həftə uzada bilmişlər. Jurnalistlərin bu müstəsna qəziyyə haqda hər hansı bir informasiya əldə etmək ciddi-cəhdlərinin qarşısı ordu komandanlığı və KQB rəhbərliyi tərəfindən qətiyyətlə alınmışdır.
Həmin ilin yayında Qazaxıstanda Borli deyilən bir gölün sahilində aşkar olunmuş digər diskvari kosmik gəminin qırıntılarını da dikuçarla "bağlı şəhərcik" Stepnoqorsk-2-yə aparılmışdır. Gəmi içində tapılmış ağır yaralı bir Səma Övladını isə Semipalatinsk şəhərinin xüsusi klinikasına çatdırmışlar. Bir neçə gündən sonra o da keçinmişdir. Meyit yarılan zaman daxili orqanların vəziyyəti və strukturundan aydın olmuşdur ki, nəfəs almaqdan ötrü özgəplanetliyə vaxtaşırı təmiz oksigen verildiyi üçün o dünyasın dəyişmişdir. Halbuki bu hallarda ona karbon qazı verilməliymiş. Yeddi il sonra 1985-ci ildə həmin Səma Övladının cəsədini Moskva yaxınlığındakı Vnukovoda gizli yeraltı laboratoriyaya gətirmişlər ki, elə o vaxtdan bu günə kimi cəsəd orada saxlanılır.
1979-cu il 17 fevral günü Sibirin Lena çayı sahilindəki Jiqansk şəhəri yaxınlığında, içində kimi Səma Övladı yerləşib, üstü güzgü təki parıldayan əzilməmiş bütöv bir disk əldə edilmişdir. Təqribən, "Zonnerli" olduğu müəyyən edilmiş "qonaqlar" yenə Moskvaya gətirilib hədsiz" məxfilik şəraitində, amma bu dəfə Dövlət Universitetində müayinə edilmişlər. Diskin içində isə yanacağı "115-ci transuran elementi"ndən ibarət nüvə reaktoru tapılmışdır. Elə həmin ilə Sverdlov vilayətində də daha bir saf qalmış disk aşkar edilmişdir. 1981-ci ilin 15 may günü isə yenə Vnukovada qeyri-adi bir əhvalat baş vermişdir. Həmin gün Vnukova aeroportu üzərində diametri nə az, nə çox 600m-ə çatan nəhəng naməlum bir uçar obyekt 120km. yüksəkliyində asılmışdır. Bu zaman onun düz ortasından "şimşək çaxmış" və nəticədə, günş tutulduqda onun ətrafında əmələ gələn "taca" oxşar nəhəng bir halə yaranmışdır. Ardınca, bu halənin ortasında qara bir kvadrat peyda olmuş, o da iki ağ xətlə çarpazlanmışdır. Bundan sonra gəmidən üç kiçik obyekt ayrılmış, onlardan ikisi müxtəlif istiqamətlərə uçub getmiş, ana gəmi isə yavaş-yavaş öz yerindən uzaqlaşmağa başlamışdır. Onun yerində qalmış üçüncü kiçikobyekt bir neçə kilometr aşağı enib yarım saat SSRİ-nin Mərkəzi Aeroportunu "diqqətlə seyr etdikdən" sonra o biri gəmilər təki itib yox olmuşdur.
O zaman "Vnukovo üzərində NLO" mövzusuna dair hər hansı bir məlumatın yayımlanması qəti qadağan edilmişdir. Yalnız bir il sonra İtaliyada nəşr olunan "Qente" adlı bir jurnalda bu haqda ətraflı bir material çap edilmişdi.
1982-ci ilin yayında isə Baykal gölü sularında təlim zamanı su altındakı bir qrup hərbi akvalanqçı təsadüfə naməlum üzgüçülərə rast gəlmişlər. Üzgüçülər zahirən adi insanlardan fərqlənməsələr də, boyları 3m-dən az olamışdır. Bu zaman "dəniz səyyahları"nın başında akvalanq və maska əvəzinə, yumru şəffaf şlem varmış. Baykal gölünün suyu 50m. dərinlikdə buz kimi olsa da, gəlmə varlıqların əynində bədənə kip geyilmiş bircə hidrokostyum olmuşdur ki, bu da adi insan üçün bu dərinlikdə "fövran ölüm" deməkdir.
Məlum olur ki, yeddi akvalançıdan ibaət bir qrup üzgüçü məxluqların biri üzərinə tor atmaq istədikdə azman onların yeddisinə də elə bir zərbə endirmişdir ki, bir anda yeddisi də su üzərinə çıxmışdır. Sonradan onlardan üçü dünyasını dəyişmiş, dördü isə ömürlük zəlil qalmışdır. Sən demə, elə hmin vaxt Baykal, İssıq, Sarez və digər göllər üzərində diskəoxşar nəhəng obyektlərin müşahidəsi barədə Türgüstan hərbi dairə qərargahına "soverşenno sekretno" möhürü altında xüsusi raportlr daxil olmağa başlamışdır. Aydın olmuşdur ki, naməlum uçar obyektlər qəfildən həmin göllər üzərində görünüb həddindən iti sürətlə göllərin sularına qərq olmuş və eləcə də oradan çıxmışlar. Açıqlanmış digər "məxfi sənəd"dən məlum olmuşdur ki, 50-ci illərdə SSRİ hərbi gəmilərinin əksər ekipajları Qırmızı və Qara dənizlərin sularında naməlum uçar obyektlərin iti sürətlə sudan çıxıb səmaya qalxmasının şahidi olmuşlar.
Ardınca, 1982-ci ilin 18 may günü Omsk şəhərinin 270km. Cənub-şərqində, tayqada salınmış bir kəndin yaxınlığında, diametri 6.5m. bərabər olub, ortasında həm yuxarı, həm aşağıdan gümbəzəbənzər çıxıntıları olan qəzaya uğramış bir disk aşkarlanmışdır ki, onu Novaya Zemlya adasına aparmışlar. 1983-cü ilin yayında isə Qazaxstan ərazisindəki Sarı Şaqan adlı bir yerin səmasında cənub istiqamətində uçan bir kosmik uçar qurğu "Terra-3" deyilən eksperimental lazer qurğusu ilə vurulmuş, hərbçilərin əlinə ellips biçimli bir gəmi və bir Səma Övladı düşmüşdür.
1991-ci ilin oktyabr ayında sabiq SSRİ komonavtı P.Popoviçin sorğusuna cavab olaraq KQB-də bir "Sini paket" deyilən gizli sənədlər qovluğu üzərindən "soverşenno sekretno" qrifi götürülmüşdür. Burada vaxtilə yerdə, göydə, hətta dənizlərin dərinliklərində radar ekranlarında NLO-nun müşahidəsindən bəhs edən hədsiz geniş məlumat üzə çıxarılıb hissə-hissə mətbuatda dərc olunmaqdadır. Qovluğdakı sənədlər içində 1984-cü ldə baş vermiş bir maraqlı hadisənin təsviri aşkarlanmışdır. Belə günlərin bir günü Həştərxa rayonunun Havadan Mühafizə sistemi tərəfindən Xəzər dənizinin şərq sahili üzrə 2000m. hündürlükdə uçan naməlum bir obyekt qeydə alındıqdan sonra havaya iki qırıcı təyyarə qaldırılmış, amma onların həmin obyekti vurmaq cəhdləri heç bir nəticə verməmişdir. Atəşə tutulan gəmi dərhal yer üstündən 100m. yüksəklikdə ona heç cür atəş aça bilməmişlər. Beləliklə, naməlum obyekt alçaq hündürlükdə uça-uça bir neçə hərbi hissənin üzərindən (oralarda onun foto şəklini çəkmişlər) keçərək Krasnovodsk şəhərinə yaxınlaşan zaman yenə iki hərbi dikuçar onu vurmaq istəmişdir. Amma bu dəfə obyekt dərhal yuxarı qalxıb dikuçarların uça bilmədiyi yüksəklikdə səmada asılmışdır.
Daha bir kosmik gəmi qəzası 1984-cü ilin 15 may günü Qazaxstanın Cezkazqan vilayətində baş vermişdir. Bu dəfə də diametri 6,5m-ə çatıb orasında kiçik gümbəzləri olan diskəbənzər bir qurğu yerə düşüb parçalanmış, amma onun içində heç kim olmamışdır. Bu kosmik qurğunu da Stepnoqrosk-2 şəhərciyinə aparıb ciddi mühafizə olunan bir yeraltı bunkerə yerləşdirmişlər. Amma bir qədər sonra onu Moskva yaxınlığındakı Balaşixaya, o vaxt rəsmi sənədlərdə "hərbi hissə" adlanan bir bağlı müəssisəyə çatdırmışlar. Əldə olan məlumata görə, bu kosmik quğu indiyə kimi orada qalmaqdadır.
1985-ci ilin 3-15 mart günləri vaxtaşırı Gürcüstanın Batumi və Poti şəhərləri üzərində uçub ətrafa işıq saçan br diskvari obyekti ələ keçirmək, onu tutub saxlamaqdan ötrü edilən bütün ciddi-cəhdlər uğursuzluqla nəticələnsə də, elə həmin ilin 11 iyul günü Şimali Qafqazdakı Proxladnı qəsəbəsi yaxınlığında bir kosmik qurğu qəzaya uğramış və deyilənə görə, bu dəfə o qırıcı bir təyyarə tərəfindən vurulmuşdur. Həmin uçar qurğunun içində ikisi ölmüş, biri sağ qalmış üç Səma Övladı tapılmışdır. Zahirən sürünən məxluqlar - kərtənkələ, ilan və s. oxşayan, gödək boylu ölənlərin boz rəngli tüksüz dərisi, hər əldə isə dörd barmağı varmış, 2 metrlik böyu ilə fərqlənən sağ qalmış gəlmənin əllərində isə beş barmaq olmuşdur. Bu Səma Övladlarının sonrakı aqibəti heç kimə bəlli deyildir. Amma gəminin əzilib büzülmüş gövdəsi Volqoqradın 100 kilometrliyindəki raket poliqonunun yaxınlığına gətirib çöldə qazılmış yeraltı bunkerdə gizlədilmişdir. Bir müddətdən sonra həmin poliqona Moskvadan xüsusi komisiya təşrif gətirib bütün təfərrüatı ilə kosmik qəzanın səbəblərini araşıdırmağa başlamış, kosmik gəmini axtarıb tapanlar, onu poliqona gətirənlər və içindəki cəsədləri müayinə edənlərin hamısı bir ucdan "dövlət sirrinin açılmaması" ilə bağlı bir sənədi imzalamağa məcbur edilmişlər.
Texas’ta yaşayan Vickie Landrum (solda) ve Betty Cash (sağda) adlı kadınlar, yanlarında Vicky’nin torunu Colby’yle arabada gidiyorlardı. Bir anda ağaçların üzerinde “dik duran bir elmas” şeklinde ve altından mavi alevler çıkan bir UFO olduğunu fark ettiler. Arabayı durdurup, baktıkları şeyin ne olduğunu anlamaya çalışırken, inançlı bir Hristiyan olan Vickie torununa döndü ve “Korkacak bir şey yok. Hz. İsa’nın dönüşüne tanıklık ediyoruz. O bizim canımızı yakmaz” dedi. Daha sonra arabadan inip yavaş yavaş objeye yaklaştılar. Arabada kalan Colby’nin korkması üzerine Vickie Landrum arabaya geri döndü. Ancak Betty Cash, UFO’ya yaklaşmaya devam etti. Sonrasında ise 3’ü de ‘çok yakıcı bir sıcaklık’ hissetti. Hatta Betty Cash direksiyona dokunabilmek için montunu direksiyonun üzerine sermek zorunda kaldı. Landrum ise arabaya geri döndükten sonra ön panele dokundu ve orada bir iz kaldı. Tam o sırada 23 tane askeri helikopter ortaya çıktı; objenin etrafını saran helikopterler, ortalarında bu gümüş renkli garip objeyle beraber uzaklaşmaya başladı. Bu olay sonrasında 3’ü de hastalandı ama, Betty Cash hepsinden kötü etkilendi. Cash’in derisi üzerinde yaralar oluştu, saçları döküldü. Aynı zamanda ishal, baş ağrısı, mide bulantısı ve gözlerin kızarması gibi şikayetleri de bulunuyordu. Söz konusu belirtiler, Hiroshima’da atom bombası atıldıktan sonra hayatta kalanlarda da görülen, radyasyon zehirlenmesinin belirtileriydi. Cash’in semptomları hayatının sonuna dek devam etti.
Belçika’da “UFO dalgaları” olarak bilinen olay, 29 Kasım 1989 ile Nisan 1990 tarihleri arasında sürekli tekrar etti ve hakkında pek çok kitap yazıldı. 5 ay boyunca yaklaşık 13.500 kişinin şahit olduğu görüntü hakkında, yalnızca 2600 kişi polise yazılı olarak ifade verdi. Tanıkların ifadelerine ve çekilen fotoğraflara göre söz konusu UFO’lar üçgene benzer, altından alevler çıkan, sessiz ve hızla hareket eden araçlardı. İlk olarak 29 Kasım gecesi görülen UFO’lar, 30 farklı ‘tanık grubu’ tarafından yandakine benzer fotoğraflarla belgelendi. Öte yandan 3 farklı polis grubu da, bu görüntüleri onayladı. İddiaya göre önceleri bir ışık grubundan oluşan tek tek UFO’lar görülürken, daha sonra bu sayı arttı ve bir çeşit “ışık dalgası” halinde görülmeye başlandı. Bu yüzden olaya “Belçika dalgası” adı verildi.
13 Mart 1997’de, binlerce insan Phoenix polisini arayarak havada hareket eden, V şeklinde ışıklar gördüğüne dair ihbarda bulundu. Polisin telefonları kitlenirken, aynı anda Meksika’daki Sonora şehrinde de vatandaşlar benzer bir olayı polise ihbar ediyordu. Görgü tanıklarının ifadesine göre, 19:30 ile 22:30 arasında havada V şeklinde ve hızlıca ilerleyen 5 ışık görülmüştü. Olaya tanıklık edenler arasında, dönemin Phoenix valisi Fife Symington da vardı. Symington’ın ifadesine göre V şeklindeki obje “başka bir dünyadan gelmiş gibi” görünüyordu. Söz konusu ihbarlar 2007 ve 2008 yılında tekrar edince, ordu bu ışıkların bir savaş uçağından atış yapılması sonucu ortaya çıktığı açıklamasını yaptı. Ancak o akşam çekilen fotoğraflarla, normalde bir uçaktan atış yapıldığında ortaya çıkan ışık arasında çok fazla fark var.
8 Ocak 2008’de yaşanan olay, Texas eyaletinin Stephenville şehrinde gerçekleşti. Aralarında bir pilotun ve birkaç polisin de bulunduğu yaklaşık 40 kişi olaya şahit olmuştu. Söylenene göre bir UFO, 5 dakika boyunca birkaç çiftliğin üzerinde durmuş, sonra da hızla gökyüzüne yükselerek kaybolmuştu. Bazılarının ifadelerine göre, gördükleri obje Amerikan futbolu sahası büyüklüğündeydi. Bazılarına göre ise 1 mil (yaklaşık 1.6 kilometre) genişliğindeydi. Başka tanıklar, söz konusu objenin hava kuvvetlerine ait bazı uçaklar tarafından takip edildiğini de söyledi.
İngiltere’nin Berkshire kentinde yaşanan olay, o sırada kızarkadaşı ve oğluyla bira içmekte olan, 42 yaşındaki Steve Lambert tarafından görüntülendi. The Guardian gazetesinin haberine göre Lambert bu fotoğrafı saat 8 sıralarında, telefonla konuşmak için dışarı çıktığı sırada çekti. Görüntüye 5 saniyeden daha kısa süre şahit olduğunu söyleyen Lambert, gökyüzündeki ışıkların “bildiği tüm araçlardan daha hızlı” hareket ettiğini ifade etti. 21 yıldır İngiliz Savunma Bakanlığı’nda çalışan ve 1991-1994 arasında UFO görüntülerini araştıran Nick Pope, gazeteye bu fotoğrafla ilgili açıklamalarda bulundu. “Bir süredir gördüğüm UFO fotoğrafları arasında en iyisi bu” diyen Pope, şöyle devam etti “Işıkların şekilleri ve renkleri, uçak ışıkları olma olasılığını ortadan kaldırıyor.”
Bilinen en güncel olay 19 Ağustos günü yaşandı. Houston semalarında yuvarlak ışıkların hareket ettiğini gören insanlar, söz konusu ışıkların fotoğraf ve videolarını internete yüklediler. Houston Doğa Bilimleri Müzesi’nde Astronomi Bölümü Başkan Yardımcısı olan Dr. Carolyn Sumners ise “Buradaki zorluk, cismin başka ne olabileceğini bulmak. Uzaylıların geldiğini söylemek kolay” açıklamasında bulundu.
ABD Silahlı Kuvvetleri, bulunan aracın bir UFO olmadığını, Mogul adlı çok gizli bir proje için hava ölçümü yapan bir balonun düştüğünü söyleyerek olayı yalanlıyor. Komplo teorisyenleri ise, bulunan UFO’nun ve uzaylının 51. Bölge olarak bilinen Hava Kuvvetleri’ne ait alana götürüldüğünü, bulunan diğer UFO araçlarıyla beraber burada tutulduğunu savunuyor. 1996 yapımı Independence Day (Kurtuluş Günü) filminde de bu olaya atıfta bulunulmuş, dünyayı istila eden uzaylıların gemileri ile uzaylı cesetleri 51. Bölge’ye götürülerek incelenmişti.
Betty ve Barney Hill çifti, uzaylılar tarafından kaçırıldıklarını iddia eden ilk insanlardı. İfadelerine göre Hill çifti, 19 Eylül 1961’de, akşam saat 10.30’da tatilden dönmekteydi. Bu sırada “düzensiz şekilde hareket eden bir yıldız” gördüler. Biraz daha dikkatli bakan çift, bunun bir yıldız değil, uzay gemisi olduğuna karar verdi. Önce bir piknik alanında durup, alanda salınan UFO’yu izlediler. Daha sonra, hareket etmeye başlayan UFO’yu arabalarıyla takip etmeye başladılar. Neden sonra UFO’nun onlarla bir nevi kovalamaca oynadığını fark ettiler. UFO bir yerde durup onların arabayla gelmesini bekliyor, sonra hızla başka bir yere gidip tekrar beklemeye başlıyordu. Daha sonra otoyola çıkan Hill çifti, uzaygemisinin bir anda üzerlerine gelmesiyle acı bir fren yaptı. Barney Hill, cebinde silahıyla arabadan indi ve uzay aracının arabalarından 30 metre yüksekte, sabit olarak durduğunu fark etti. Hill’in iddiasına göre, 8-10 tane siyah kıyafetli “insanımsı figür” ona bakmaktaydı. Barney Hill’in iddiasına göre uzay aracının kapısı açılınca Hill arabaya koştu ve histerik bir ses tonuyla eşine “bizi kaçıracaklar” dedi. Olay yerinden tam gaz uzaklaşmaya çalıştığı sırada, arabalarından bir takım gıcırtılı sesler yükselmeye başladı ve bir süre sonra da araba durdu. Hill çiftinin söylediğine göre, bir an sonra kendilerini 56 kilometre güneydeki bir başka noktada, yine arabalarının içinde buldular. Ancak oraya nasıl geldikleri hakkında hiçbir fikirleri yoktu.
24 Nisan 1965, New Mexico Polis Memuru Lonnie Zamora’nın İfadesi
